My And Nasze Życie

Ellsara

Ellsara była najpiękniejszą elfką w Podziemiu jaką kiedykolwiek widziano. Nie była jednak drowem, jak jej sąsiedzi, ale jej dusza pod wpływem mieszkańców miasta zmieniła się z delikatnej na rządną krwi bestię. Wychowywał ją stary i mądry drow, który spotkał ja na swej drodze, kiedy miała zaledwie 13 lat. Walczyli. Ona mimo młodego wieku wygrała i to dzięki temu, że posiadała wężowy sztylet, który pod wpływem gniewu i chęci wygranej, zmienia się w węża i zabija osobę, która zagraża jego właścicielowi. Ellsara nie wiedziała o takich właściowściach tego sztyletu, ale kiedy już z nich skorzystała w walce z drowem, nie przestawała ich używać. Drow zauwarzył przebiegłość elfki i postanowił ją wychować na swą córkę, ponieważ sam nie miał dzieci. Wychował ją na elfa, który jest gotowy zabić swoją rodzoną matkę, żeby mieć czym się pożywić lub nudząc się.
Tak też się stało. Ellsara kiedy dorosła i nie potrzebowała już opieki drowa, zabiła go we śnie. Stała się chytra i zachłanna. Jeszcze tego samego dnia uciekła do Kataazu, miasta prowadzącego wojnę z Podziemiem. Ubrała się na czarno i mówiła wszystkim, że nosi żałobę po swym niedawno zamordowanym ojcu. Zawsze nosiła swój wężowy sztylet i łuk zabrany od swego przybranego ojca.
Kiedy wszyscy w Kataazie ją poznali, uznawali ja za piękną elfkę, z którą każdy chciałby się związać, ale nie znali jej tak dobrze. Pewnego razu do Kataazu przybył jakiś drow, był dziwny. Ellsara podeszła kiedyś do niego i spytała się o jego imię. Było przerażające, ale także ukajające jej duszę.
Brzmiało następująco: Pohenix.
Od tego spotkania, Ellsara zrzuciła żałobę. Teraz chodziła z wysoko podniesioną głową. Pewnego razu weszła do nowo otworzonej gospody. Do Dark Macabre. W gospodzie nie było nikogo oprócz człowieka przy barze i kręcącego się wśród stolików Pohenixa. Ellsara podeszła do niego.
-Cóż za dziwne spotkanie. Czyżby przeznaczenie?-spytała elfka.
-Wątpię. Ale jeśli tak uważasz. Nie jesteś z Lasów Elfów, chociaż na taką wygladasz. Kim więc jesteś skoro wierzysz w przenaczenie?
-Kimś wychowywanym przez takich jak ty...-Odeszła od Pohenixa i poprosiła człowieka za barem o wino.
-Znałaś jakiegoś drowa?-Zaciekawił się Pohenix.
-Tak, ale niestety uległ strzasznemu wypadkowi-wypowiadając to zdanie zaśmiała się, jakby to było coś zabawnego.
-Zabiłaś drowa?-Spytał Pohenix.-Mnie możesz powiedzieć.
-Tak, i co z tego? Tylko mi zawadzał. Ale żeby okazać mu czego się nauczyłam, po śmierci zjadłam jego serce. Było czarne jak jego plugawa twarz.-Zaśmiała się zlowieszczo i pociągneła duzy łyk wina.
-Ciekawe jak smakuje cerce człowieka? Muszę go kiedyś spróbować.-Człowiek stojący za barem sięgnął po nóż, który leżał obok kieliszka Ellasary, ale ona była szybasza: Wyciągneła sztylet i wbiła go w mózg barmana. Znieruchomiał i opadł na ziemię za barem. ellasara natychmiast przeskoczyła bar i wykroiła serce człowieka. Chciała je już ugryśc ale przypomniała sobie o Pohenixie.
-Chcesz spróbować?-Spytała drowa.
-Nie dziękuje jestem po obiedzie, może kiedy indziej.
-Nie mów o tym nikomu bo będę musiała cie uśmiercić, a tego nie chcę, nie tera przynajmniej.-odgryzła kawałek serca i przeżuła. <Nie wiem czy było smaczne, ale jej z pewnością posmakowało>
Wyszła z gospody i skierowała się do noclegowni tak, aby nie wzbudzić niczyich podejrzeń.

Teraz zajmuje znacznie mniej miejsca i jest bardziej przejrzyście, prawda? Dur.

Pohenix

(heh musze poznac lepiej tą dziewczynę ^^)
aha, by nie było watpliwości, przeczytalem tą powiesć tylko dlatego gdyz padlo moje imie Razz

,
opowiadanie? moze być, ale dlaczego wlasnie ja? w podmroku jest wiele drowow...

Samanti · Dołączył: 19 Mar 2006 Posty: 252 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

(... .... ................................................................................ Poh ty już lepiej nie kombinuj...)

Ellsara

to ze Ellsara lubi jesc ludzkie serca nie oznacza, ze lubi tak bardzo zabijac. Ale podobno serce w sosie własnym jest znakomite Wink

Ellsara

Następnego dnia po zabójstwie, Ellsara udała się do gospody aby zapytać "któ mógł zrobić cos tak strasznego?!"(oczywiście śmiejąc się z tych niedojdów, którzy trudzą się nad tym, kim był zabójca...Wszyscy oczywiście zaczeli podejrzewać Duratara, który ostatnio po pijanemu zaczął się szczycić swą domieszką czarciej krwi). Elfk miała więc spokuj, ale nie na długo...
Po obiedzie do noclegowni wtargnął Duratar.< Jak na mrocznego maga przystało, oczywiście przyszedł nocą>. Wszedł do pokoju Ellasary i zaczął grzebać w jej rzeczach.
-Nie ładnie...-pokręciła głową elfka i zamkneła za sobą drzwi. Mag nawet nie wiedział kiedy weszła.-Nie nauczono cię w tym zapomnianym przez świat zadupiu<mówiła o piekle>lub w innym miejscu gdzie się wychowywałes, że nie grzebie się w cudzych rzeczach?-<Była bardzo spokojna, ale dało się wyczuć zdenerwowanie w jej głosie>.
-Nawet nie zamierzam przepraszać.-Uśmiechnął się z wyższością i wrócił do robienia wielkiego pierdzielniku w pokoju elfki. Ellsara tylko wyjeła swój sztylet, a ten od razu zamienił się w węża, i popełzł w kierunku Duratara. CDN(Ciąg Dalszy Napiszcie ...sami) Smile

Patriot · Gość

A ja się nie będe podlizywał <;

Opowiadanko nawet fajne, ale nie wyrużniające się z tłumu ;p
Jak to czytałem to albo jest to zakrutkie, albo wszystko nasza narratorka gada na odpieprz. Takie pierdolenie-dla mnie za szybkie. Nie nadążam <żółwik>

Osz, to trochę dziwne..."To, że lubi serca nie oznacza, że aż tak lubi zabijać". Tak? Nie lubi? Zabiła barmana z ciekawości, przybranego ojca bo był jej "niepotrzebny". Każdy drow lubi zabijać, z tego co mi wiadomo, dlatego ta rasa jest taka pojebana, ale mniejsza z tym =]

No i jak zwykle o naszych przyjaciołach (że cu?) Duratarze i Pohenixie, a jak...Ale to przecież tylko amatorszczyzna, każdy musi ćwiczyć ;p

Pohenix

hej Patriot (Aji Very Happy

) Twoja ksywa to tak sobie czy rzeczywiscie jestes patriota? choc o patriotyźmie ciezko mowic w czasie pokoju, ale jesli mozesz zerknij na.. na.. cos tam bylo zwiazane z wierszami Smile

, a druga czesc opowiadania, no coz rzeczywiscie nieco slabsza od pierwszej moze dlatego ze mnie nie bylo? ^^

Ellsara

no to napisz ciąg dalsz tej drugiej czesci...->do Poha

Samanti · Dołączył: 19 Mar 2006 Posty: 252 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

Silveri

Pohenix

coz moze i bym napisal, jednak nie lubie dokanczac nie swoich opowiadan

Ellsara

no to napisz to cos... moze byc krotkie, ale cokolwiek...

Samanti · Dołączył: 19 Mar 2006 Posty: 252 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

............................................................................... <bardzo wyczerpująca odpowiedź xD>

Ellsara

taa...

Pohenix

ekhem to wymysle cos na predce ^^ a wiec:
Dur spokojnie sie odwrocil, przyszykowal juz jeden z tych swoich czarow niszczacy wszystko dookola, zerknal na E(L)ke i rzekl:
- Mozesz mi nie przeszkadzac? - pfff co za beszczel
E(L)ka na to...
(no to wszystko ; D)